Ne kalemler kırdım sevda mahkemesinde.  Aşkım sana, ben aşkıma tutsak... Geceyi sabaha çok bağladım, yokluğunun belasında.  Kaç günler kan ağladım  sensizliğin tenhasında.  Ateş oldun yaktın, yıktın her bir yanımı. Sevdan yüreğime yasak,  yüreğim sana,  ben yüreğime tutsak... Toprağında filizlenirken  her bir fidan tohumu,  meğer gidiyorum derken  almışsın varımı yoğumu.  Kurşunlara getirdin,  beni bende bitirdin.  Aşkın bedenime yasak.  Bedenim sana, ben bedenime tutsak... Maziye gömülürken geçen her yaprak, sen günden güne büyüdün içimde.  Ne vefasızlığın acıtır içimi,  ne hayırsızlığın.  Nefesini duyayım yeter.  Nefesin bana yasak.  Nefesim sana, ben nefesime tutsak... Hangi hasret tutar yokluğunun yerini. Hangi silahtan çıkar gidişin gibi mermi. Hangi intihara sarılır şimdi ellerim. Aşkın ellerime yasak.  Ellerim sana, ben ellerime tutsak... Kırdın gittin giderken  sevda denen dalımı.  Meğer  yıllarla besledim büyüttüm ben onu.  Kim derdi ki  bizim aşkımızın böyle olacak sonu. Gözlerim yollarda. Sen gözlerime yasak. Gözlerim sana, ben gözlerime tutsak... Hüseyin KUŞDEMİR Get your layout at Myspace Layouts